Bir köpek insan “sahiplenmeye” kalkarsa...

Avustralyalı sanatçı Gabriel Evans'ın yazıp resimlediği Panço Kendine İnsan Arıyor, insan-hayvan ilişkisindeki rollerin tersine çevrildiği, sevimli mi sevimli bir anlatı. 

Hayvanların insanlar hakkındaki düşüncelerinden yola çıkarak bambaşka bir arayış öyküsü betimleyen Evans, kadim dostlarımızın kendi istedikleri gibi bir yaşam sürebilme hakları üstüne zihinleri soru işaretleriyle dolduruyor.   

Bireysel farklılıklar üzerinden insanlar arasındaki çeşitliliğe vurgu yapan kitap, miniklerin dünyaya bir de hayvanların gözünden bakmaları için fırsat tanıyor. 

Yalnızlık canına tak eden Panço, bir insan edinmeye karar verir. Ama işi bir hayli zor! Çünkü insan beslemek, büyük sorumluluk gerektirir. Üstelik etrafta bu kadar çok insan varken birini seçmek hiç de kolay değil. Büyük, hızlı, gürültücü, huysuz ve hatta kendisi gibi bol tüylü... Ah, herkes birbirinden ne kadar da farklı! Gel gör ki gerçekte hiçbiri Panço'nun istediği gibi değil. Sevimli dostumuz aradığı o mükemmel insanı bulabilecek mi dersiniz? Kim bilir, belki de onun tek eksiği, kendisine ihtiyaç duyan bir insanla yaşamaktır.

Hikâyesini “Aramaktan vazgeçme!” özdeyişi üstüne şekillendiren Panço Kendine İnsan Arıyor; dünyamızda hayvanların da insanlar kadar hak sahibi olduğunun altını çiziyor, yaşamı tüylü dostlarımızla paylaşmanın güzelliklerini hatırlatıyor.